« Peplum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 263b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PEPLUM
PEPLUM, Pannus lineus, quem moniales gerunt sub mento. Ita Lyndwoodus lib.
3. Provinc. tit. 19. ad hæc verba :
Moniales et cæteræ mulieres divino cultui dedicatæ velum vel Peplum sericum non habeant, nec in velo acus argenteas vel aureas audeant deportare.Erat autem et peplum feminei capitis involucrum, quo fauces etiam tegebantur usque ad nasum, ut observat Spelmannus ex Matthæo Paris ad ann. 1191. ubi de summo Angliæ Cancellario eodemque Antistite, cultu cincto muliebri :
Tunica viridi fœminea indutus, capam habens ejusdem coloris, Peplum in capite muliebre portans.Mox :
Dolum suspicantes manus injecerunt in Peplum, quo fauces tegebantur ; et summittentes a naso usque deorsum, faciem hominis viderunt nigram et nuper rasam.