« Perdibilis » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 268a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PERDIBILIS
PERDIBILIS. Miser, calamitosus. Vetus Interpr. Origen. in Matth. tract. 35 :
Judas non erat Perdibilis naturæ.Vide mox Perditus.