PERFECTUM, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Perfectum » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 272b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PERFECTUM

PERFECTUM. Ad perfectum suscipi, in Ordine Romano cap. 6. Perfectionem consequi, in Concilio Tribur. can. ult. ἐλθεῖν ἐπὶ τὸ τέλειον, non semel in Concilio Ancyrano, cum scilicet exactis pœnitentiæ gradibus ad sacram Communionem admittebantur Pœnitentes. Adde Capitul. lib. 5. cap. 136. Spicil. Acher. tom. 11. pag. 55. et 73.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Perfectum Salutis, Perfectio seu consummatio salutis, gloria scilicet æterna. S. Iræneus lib. 4. cap. 9 :

Ut possint semper proficere credentes in eum, et per testamenta maturescere Perfectum salutis.

Paulo ante dixerat :

Sicut igitur adveniente Perfecto, non alterum Patrem videbimus.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Perfectum, Debitum servitium. Capitul. de partibus Saxon. cap. 29 :

Ut universi Comites pacem et concordiam ad invicem habere studeant. Et si forte inter eos aliqua discordia aut conturbium ortum fuerit, ut nostrum solatium vel Perfectum pro hoc non demittant.

i. e. Profectum.