« »
 
[]« Periculare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 275b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PERICULARE
PERICULARE, Naufragio perire. Miracula B. Simonis Eremit. August. tom. 2. April. pag. 827 :
Dicta navis ex fortunali et periculo Periculavit et suffocavit in mari,... qui in dicta navi erant morientes suffocati fuerunt.
Vide Periclitari. Periller, eadem notione, apud Poetas nostrates. MS. :
Ni out que deus nefs Perilliés,
Ne sai si furent trop chargiés.
MS. :
Et com il furent Perillié.
Et trestuit en la mer noié.