« Perlimitare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 277b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PERLIMITAREPERLIMITARE, Limites alicujus provinciæ pertransire. Chron. Mosomense apud Acher. tom. 7.
Spicil. pag. 626 :
Interim Porciensem comitivam ingressus, prope jam egrediens Perlimitabat eam, cum ecce a latronibus vitæ vel pecuniis transeuntium insidiantibus occursu improviso exceptus, etc.

