« »
 
[]« Perrimari » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 282a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PERRIMARI
PERRIMARI, Sedulo rimari. Testam. Giraldi Matisc. ann. 888. apud Marten. tom. 1. Anecdot. col. 53 :
Proinde dum pro successu temporis aliquod Perrimari niteremur, et ne ex assim expertes hujusce crediti munii videremur, etc.