« »
 
[]« Persina » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 283a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PERSINA
PERSINA, Vipera. Chron. Sicardi Episc. Cremon. apud Murator. tom. 7. col. 533 :
Et posuit (Cleopatra) ad mammillas duas Persinas, quod est genus serpentis.
P. Carpentier, 1766.
An inde Persinée, Morsus viperinus, ut lingua nocens significetur, in Lit. remiss. ann. 1432. ex Reg. 175. Chartoph. reg. ch. 125 :
Icellui Petit dist que ceulx qui en icelle femme, vulgaument nommée la Pucelle, avoient creance, estoient folz et sentoient la Persinée.
An non potius a veteri Gallico Persin, pro Persil ; petroselinum redolere, proverbii genus. Vide infra Petrocinillum.