« »
 
[]« Pervium » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 290c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PERVIUM
PERVIUM, Via. Glossæ : Pervium, όδεύσιμον. Pactum inter Guntchrannum et Childebertum Reges Franc. apud Gregorium Turon. lib. 9. cap. 20 :
Cum castellis Duno et Vindocino, et quidquid de pago Stampensi, vel Carnoteno in Pervio illo antefatus Rex cum terminis et populo suo perceperat, etc.
Galli dicerent, En ce chemin là. Infra :
Et quia inter præfatos Reges pura et simplex est in Dei nomine concordia inligata, convenit, ut in utroque regno utriusque fidelibus tam pro causis publicis, quam privatis, quicunque voluerit ambulare, Pervium nullis temporibus denegetur.
Ubi Pervium, est facultas iter aggrediendi vel transeundi : ut et apud eumdem Gregorium eodem libro cap. 32 :
Præcepit, ne ullus de Childeberti regno per ejus regni territorium Pervium possit habere.
Charta Caroli Simplicis apud Baldricum lib. 1. Chronici Cameracensis cap. 67 :
Cum... farinariis, piscationibus, Perviis, vineis, mancipiis, etc.
In alia cap. 52 :
Terras cultas et incultas, Pervia, uva (f. invia) discapia, prata, pascua, etc.
ubi pervium idem valet ac via.
P. Carpentier, 1766.
Rectius doctissimus vir in Discapia monet legendum esse una voce Wadiscapia. Vide in Waterscapum.