« Pestilentiatus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 294b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PESTILENTIATUS
PESTILENTIATUS, Pestilentiarius, Peste contractus, Pestiféré. Addit. ad Vitam S.
Antonini tom. 1. Maii pag. 342 :
Vidit tempore pestis pluries illum euntem ad Pestilentiatos.Ibid. pag. 343.
Vidisse eum tempore pestis ad Pestilentiarios iretestatur.
P. , 1766.
◊ Inhumanum apud
Massilienses usum, cum peste afficiebantur, refert Conradus in Fabulario ex Cod. reg.
8169. A. : Massilienses, quotiens pestilentia laborabant, unus ex pauperibus offerebatur alendus anno integro primoribus urbis. Hic postea ornatus verbena et vestibus sacris indutus per totam urbem ductus cum exsecrationibus, id est, ut in ipsum reciderent et redundarent mala totius urbis, tandem præcipitabatur.