« »
 
[]« Peyraronus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 300a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PEYRARONUS
PEYRARONUS, Qui machinæ jaculatoriæ, quam Peireiram vel Petrariam vocabant, præerat. Statuta Arelat. MSS. art. 80 :
Et commune habeat in dicto castro iii. guachas.... et vii. alios servientes cives Arelatis, et non extraneos, quorum duo sint Peyraroni.
Nisi idem sit qui