« »
 
[]« Pianca » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 309a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PIANCA
PIANCA, vox Italica, Asser, Gall. Planche. Chronic. Petri Azarii ad ann. 1357. apud Murator. tom. 16. col. 344 :
Et tunc castellanus, deposito assere seu Pianca cum cuzella, dixit, etc.