« »
 
PICOTA 1, PICOTA 2.
[]« 1 picota » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 312c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PICOTA1
1. PICOTA, Morbus variolarum, Gall. Petite verole, non raro Picote dicitur quod faciem punctis deformet. Mirac. MSS. Urbani V. PP. in Tabul. S. Victoris Massiliens. :
Patiens febrem, cum Picota vel vayrola debilitans.
Vide alio sensu in Picotus.
[]« 2 picota » (par L. Favre, 1883–1887), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 312c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PICOTA2
2. PICOTA.
Quia infra dictum morteriolum non est una Picota aquæ.
(Chevalier, Visit. Episcop. Gratianop. p. 84.)