« »
 
[]« Picotinus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 312c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PICOTINUS
PICOTINUS, Mensura frumentaria, non avenæ tantum ut vult Nicotius, Gall. Picotin, quod a Latino paucum, quia parva mensura, deductum scribit Menagius. Obituar. Eccl. Morin. MS. pag. 8 :
Item quatuor magni Capellani et duo Capellani S. Dionysii habent in quolibet mense quilibet sex Picotinos bladi.
Descriptio bonorum Dom. de Eska in Tabular. Audomar. :
Quæ raseria vel mensura... debet valere tres quarterios et 2. partes unius Picotini et parum plus ad mensuram vel raseriam S. Audomari.