« »
 
[]« Picum » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 315b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PICUM
PICUM. Percutere de Pico, Cæsim ferire, Gall. Frapper de taille ; Pungere, Gall. Frapper d'estoc : unde nostratibus ejusmodi ictus Pic, Italis Picchio, dicitur. Lit. remiss. ann. 1400. in Reg. 155. Chartoph. reg. ch. 86 :
Dictum Monentum in humeris, collo et capite de Pico sive talio percussit.
Aliæ ann. 1397. in Reg. 152. ch. 224 :
Dictum Vitalem duobus vulneribus de Pic sive de tallio, uno super capite et alio super altera suarum tibiarum sic deffendendo percussit. Jacobus de Pugulhano, alias Bort de Termes, dedit unum magnum Pic seu ictum cum ense evaginato super capud Johannis de Castro Baiaco,
in aliis ann. 1455. ex Reg. 189. ch. 33. Vide Picare.