« »
 
[]« Pigio » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 316c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PIGIO
PIGIO, Pigo, a Gallico Pigeon, Columbus ; Penjon, in Chartul. Corb. sign. Ezechiel ad ann. 1415. fol. 11. r° :
Le fermier goira du coulombier et ara à son pourfit tous les Penjons dudit coulombier.
Comput. ann. 1403. inter Probat. tom. 3. Hist. Nem. pag. 177. col. 1 :
Pro xij. polassis et xij. Pigionibus, j. libr. xv. sol. Turon.
Alius ann. 1488. ibid. tom. 4. pag. 46. col. 1 :
Item ulterius solverunt pro octo parelhs Pigonum,.... xvj. sol.
Et col. 2 :
Item in oleo pro coquendo dictas machinas et la pitit oye dictorum pullorum et Pigionum, etc.
Vide Pipiones.