« Pigritare » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 319c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PIGRITARE
PIGRITARE, Pigrari. Helg. in vita Rob. reg. tom. 10. Collect. Histor. Franc. pag. 108 :
Ceterum quod pontifices ipsi abbatesque facere Pigritabant, quorum est errantes corrigere,..... ipse verus Dei amicus audebat.Vide Pigritari.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Pigritari, Pigrari, morari. Reinardus Abbas in Epist. ad Wibaldum ann. 1146. apud Marten.
tom. 2. Ampliss. Collect. col. 198 : Si tamen tibi placuerit, sæpius te visitare non Pigritabor.Caffari Annal. Genuens. lib. 1. apud Murator. tom. 6. col. 251 :
Surrexit et dixit : O cives et bellatores Dei, præcepta Dei quæ per Patriarcham modo audistis, complere ne Pigritemini.
Pigritatus sum, ὤϰνησα, in Gloss. Latin. Græc. Occurrit in Vulgat. Acta Apost. cap. 9. vers. 38. et alibi.