« 2 pilum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 325b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PILUM2
2. PILUM, Sarcophagus, arca lapidea, capsa sepulcralis, Ital. Pilo. Mirac. B. Ægidii
tom. 3. April. pag. 244 :
Et puellam duceret cum candela cingere Pilum ejus.Acta S. Secundi tom. 1. Junii pag. 56 :
Cujus reliquiæ dicebantur fuisse et esse in sepulcro seu Pilo existente in ecclesia. D. de MontfauconDiar. Italici pag. 157 :
In ultimo loco fundamenti, capsam quamdam marmoreo lapide coopertam et implumbatam invenerunt ; quod cum aperuissent, unum corpus cujusdam mulieris integrum invenerunt... cumque Conservatores in eodem Pilo in locum incognitum reportaverunt, etc.Infra :
Et Pileus marmoreus ubi fuerat reperta, dimissus est in reclaustro dictorum Conservatorum.Etruscis Pilæ etiamnum dicuntur vasa grandia quæ ad continendam aquam excavantur e petra, ut observant Bollandistæ ad Mirac. B. Ægidii. Vide Pila 5.