« »
 
[]« Pipiones » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 330b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PIPIONES
PIPIONES, Matthæo Silvatico,
sunt pulli columbarum, et est nomen formatum a proprio sono animalis
. Joan. de Janua : Pipio, resonare, clamare, accipitrum est, vel pullorum columbarum : unde hic pipio, pullus columbarum. Gloss. Lat. Gall. Sangerman. : Pipiare, Pipier comme poucins, ou pijons, ou outour. Inde pipio, pijon, et hic pipiunculus et hæc pipiuncula, outour. Glossar. Gr. Lat. : Τριγόνισσα, περιστερά, Pipio. Emendat Vulcanius, τρυγών, τρύζουσα περιστερά. Pipioni, Joanni Villaneo lib. 12. cap. 72. Hinc nostri Pigeons dicunt. Vetus[] interpres Alexandri Iatrosophistæ lib. 1. Passionum :
Aspratiles pisces, et Pipiones, et de domesticis pullis extremæ partes.
Ubi Glossæ MSS. : Pulli columbæ. Item lib. 2. cap. 75 :
Interdum et columbæ et maximæ Pipiones.
Lampridius in Alexandro Severo :
Servos habuit vectigales, qui eos (palumbos) ex ovis ac pullicinis, ac Pipionibus alerent.
Vide ibi Salmasium pag. 227. Plinium lib. 5. Medic. cap. 34. 41. Oliverius Maillardus serm. 21. Fer. 2. Domin. advent. :
Et Domini advocati, nunquid plumatis aliquando anseres pingues, sive Pipiones ?
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Pipionus, Ital. Pippione, nostris Pigeonneau. Statuta Vercell. lib. 4. fol. 69. v° :
Item quod nullus de civitate vel districtu Vercellarum audeat vel præsumat emere nec vendere aliquos columbos domesticos in civitate vel districtu Vercellarum, preter Pipionos.
Pipio, Moneta minutior Hispanica. Charta Alphonsi Regis Romanorum et Regis Castellæ ann. 1258. apud Perardum :
Decem millia Moravotinorum, computatis quindecim solidis Pipionum pro Moravotino. Solidi monetæ Pepionum,
in Histor. Segoviensi cap. 21. § 9. Covarruvias de Veteribus numismat. Hispan. cap. 5. num. 5. in MS. ait, se legisse,
que el pepion valia dos meaias, y el Burgales dos Pepiones, o quatro medias.
Pipiunculus, Accipiter, Acceptor, in Gloss. Isid. In Glossis Pithœanis, Acceptor, tirunculus, qui scilicet pipit. Sed legendum Pipiunculus. Glossæ Regiæ cod. 1013. habent Piunculus. Ex his emendandæ Gloss. Græc. Lat. : Κεγϰρίς, εἶδος ἱέραϰος μιϰροῦ, Titiunculus. Ubi leg. Pipiunculus. In Cod. Sangerman. Tutiunculus ; Vulcanius emendat Tinnunculus.