« »
 
[]« 1 pirus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 333a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PIRUS1
1. PIRUS, Petra seu meta lapidea in modum pyramidis desinens. Libertates concessæ habitatoribus Belli-visus ann. 1256. tom. 1. Histor. Dalphin. pag. 59 :
Metæ autem sive termini... sunt ii, videlicet a molendino de Girboles per stratam veterem usque ad ulmos subtus Bellovidere, et a dictis ulmis usque ad trivium de la Caucoin, et a dicto rivo usque ad Pirum de la Cioignierie, et a dicto Piro, per summitatem de Sauren recta linea usque ad dictum molendinum de Girboles.
Ubi pro trivium, rivum : vel pro rivo, trivio legendum videtur. Terragium Castellionis in Bressia ann. 1497 :
A quadam Piro fixa, seu limite lapideo respiciendo per rectam filationem et lineam.