PISCIONARIUS, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Piscionarius » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 335a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PISCIONARIUS

PISCIONARIUS, Piscarius, Gall. Poissonnier. Charta Comit. Gaufredi apud Baluzium Miscell. tom. 7. pag. 234 :

Signum Rainaldi coqui. Signum Tetbaldi Piscionarii.

Inquesta ann. 1255. in Tabul. Corbeiensi :

De hoc quod ipsi inhibuerant Radulfo monacho Piscionario quod ipse non venderet pisces usque ad annum.

Charta ann. 1403. apud Rymer. tom. 8. pag. 309 :

Pro expediendis et liberandis mercatoribus Piscionariis et aliis personis, per utramque partem captis, contra formam treugarum prædictarum.

Vide supra Piscenarius.

P. Carpentier, 1766.

◊ Officium monasticum, cui piscium ministrandorum vel etiam vivariorum piscium cura incumbit. Comput. ann. 1326. ex Cod. reg. 9434. fol. 2. r°. :

Item a Piscionario monasterii S. Crucis Burdegalensis, ix. lib. Burdegal. Poissonnier

appellatur, in Chartis Gallicis ex Tabul. ejusd. monast. Occurrit præterea in Lib. pitant. S. Germ. Prat.

P. Carpentier, 1766.

Piscionarius Regius, idem qui supra Piscator regius. Memor. D. Cam. Comput. Paris. fol. 65. v°. :

Philippus Maudisne Piscionarius domini regis, ad vadia quatuor solidorum Paris. per diem, et centum solidorum per annum, per Litteras regis confirmatorias datas v. Julii 1364.