« Pithaules » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 338a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PITHAULESPITHAULES, Qui utre symphoniaco,
Gallice Cornemuse, canit. Utitur
Vopiscus in Carino 1. 19. de ludis :
Gallice Cornemuse, canit. Utitur
Vopiscus in Carino 1. 19. de ludis : Choraulas centum : etiam Pithaulas centum : pantomimos et gymnicos mille.Usus est etiam Seneca Epist. 76.
P. , 1766.
◊ Pithaulæ, πυθαύλαι, ex Cujac. in Castigat. in utrumque
Glossar.
