« »
 
[]« Plancare domum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 351c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PLANCARE
PLANCARE Domum, Repagulis ac septis ex plancis seu tabulis domus introitum obstruere, ne in eam aditus pateat : quod in signum banni seu proscriptionis fieri solitum videtur ; interdum barris seu repagulis ferreis idem præstabatur, et tunc domum ferrare dicebant vel barreiare, ut est in Statutis Arelat. MSS. art. 141. quod suo loco de barris seu signis, quibus domus proscripta notabatur, minus bene sumus interpretati. Charta Ludovici II. Reg. Siciliæ :
Nec non et qui contra ecclesias sive capellas, aut clericos sive personas ecclesiasticas, vel domos religiosas, aut hospitalia sive reclusoria, vel leprosarias quomodolibet edere vel facere quævis statuta seu banna, vel præconisationes aut novitates quascumque,... sive domos ecclesiarum aut clericorum seu personarum ecclesiasticarum occasione quacumque ferrare sive Plancare, seu eorum bona quæcumque bannire, etc.
Vide Placare 2. []