« »
 
[]« 2 plata » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 359b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PLATA2
2. PLATA, Platta, Navis planæ species ; unde vocis origo. Breviar. Hist. Pisanæ apud Murator. tom. 6. col. 171 :
Ad quod castrum vincendum Pisani fuerunt cum 50. navibus, Plattis et schafis, et cum 12. manganis ordinatis in Plattis.
Ogerii Panis Annal. Genuens. ad ann. 1218. ibidem col. 413 :
Erat enim galea illa de Arelate, quæ super gradum Pisanorum Platas duas oneratas rerum cujusdam navis de Tunesi redeuntis ceperat.
Iidem Annal. auctore Jac. Auria ibidem col. 580 :
Euntes apud Arnum invenerunt ibi barcham unam, in qua erant grani minæ ccc. et unam Platam oneratam de pipere et cottono.