« 4 platea » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 359c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PLATEA4
4. PLATEA, Locus ubi quis stat, Gall. Place. Litteræ Philippi Aug. Reg. Franc. ann.
1215. apud Lobinell. tom. 3. Histor. Paris. pag. 95 :
Duo vel tres ex burgensibus Paris. prima die Maii convenient Præpositum S. Dionysii in loco in quo indictum solet convenire, et ipsi denunciabunt quod ipsi volunt capere Plateas suas et signare logias suas ad opus indicti.Statuta Massil. lib. 4. cap. 25 :
Constituimus ut cuilibet peregrino detur Platea duorum palmorum, et dimidii cannæ in latitudine, et in longitudine septem palmorum, ..... pro equo detur Platea in latitudine trium palmorum, quæ Plateæ ex quo domini navium inde pretium habuerint, nullatenus minuantur.Occurrit ibi pluries.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Platea Fortis, Arx, castrum, locus munitus, Gall. Place forte. Charta ann. 1471. apud
Lobinell. tom. 2. Hist. Britan. pag. 1320 : Villamque seu villagium cum castro sive Platea forti, etc.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Plathea, pro Platea, in Charta ann. 1386. ex Schedis D. Lancelot :
Acta fuerunt hæc in Plathea dicti loci præsentibus testibus, etc.