« »
 
[]« Plenarius » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 370b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PLENARIUS
PLENARIUS, Plenus, integer. Charta ann. 1340 :
Prout de procuratione sua in nota subscripta Plenariam fidem fecit. Plenaria indulgentia,
in Chron. Astensi apud Murator. tom. 11. col. 276. et alibi. Vide Missale 2.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Plenaria Synodus. Collector anonymus Canonum Pœnit. qui ante sæculum nonum vixit, in fine Præfat. suæ tom. 11. Spicil. Acher. pag. 10 :
Denique ipsa sacra et generalia Canonum decreta... Plenarium Synodum dicunt esse ubi cum suis diœcesanis Metropolitanus fuerit Episcopus.