« »
 
[]« Plotei » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 374b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PLOTEI
PLOTEI, Proprii. Gloss. Isid. Martinius recte emendat, Plocii, stupei, ex eodem Isid. lib. 19. cap. 27 :
Placium est stuppa et quasi crassedo serici, et est Græcum nomen.
Ubi ex Hesychio leg. monet Plocium ; pro crassedo, scribe crassitudo. Non minus vitiose Papias : Placitum est stuppa quasi grossitudo serici.