« »
 
[]« Pluminare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 377a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PLUMINARE
PLUMINARE, Pulvinus plumis fartus, Ital. Piumaccio. Chron. Mutin. ad ann. 1329. apud Murator. tom. 11. col. 119 :
Multi etiam cives, alii metu, alii amore, culcitras, Pluminaria, et alias suppelectiles commodarunt eisdem.