« »
 
[]« 1 podere » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 380b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PODERE1
1. PODERE, Poderum, Poderium, Ital. Podere, Possessio, prædium rusticum, Potestas, nostris, quæ vis est vocis Italicæ. Charta ann. 1195. tom. 2. Bullar. Casin. pag. 225 :
Philippus Dei gratia dux Tusciæ et dominus totius Poderis comitissæ Matildis, etc.
Chron. Parmense ad ann. 1292. apud Murator. tom. 9. col. 823 :
Et etiam ob hoc per Commune Parmæ fuit eis largita quarta pars Poderis dom. Jacobi Tavernerii quam sibi reliquerat in testamento suo.
Charta Ottonis V. Imper. ann. 1212. pro Monasterio Aquæ frigidæ in Italia :
Venam ferream, quæ est in prædicto monte super Podere, sive in terra, quæ est illius Monasterii.
Occurrit non semel in Chartis Italicis, ut et Poderum, et Poderium, unde emendandus Petrus de Vineis lib. 5. Epist. 84. ubi perperam ponderis, pro poderis, editum. Adde Ughellum tom. 4. pag. 857. Frideric. II. Imper. Epist. 2. ex Baluzianis. Fœdus Henrici Regis cum Mediolan. ann. 1234. apud Pertz. tom. 2. Leg. pag. 306. lin. 39. et Carol. Molineum in Consuetud. Paris. tit. 1. de feudis Gloss. 5. § 17. Vide Potestas et Poderium.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Podere mobili opponitur, ut colligimus ex Statutis Cadubrii lib. 2. cap. 26 :
Ordinamus quod Podere alicujus in curia seu super curiam ad petitionem alicujus creditoris, vel personæ poni non possit, et ipsum recipere officialis aliquis non possit, nec sit ausus, nec scribere in quaterno nisi primo et ante omnia varrentatum sit ipsi officiali per aliquem præconem curiæ se non invenire aliqua bona mobilia debitoris, seu illius qui dicitur esse debitor ad pig norandum, seu ponendum in sua manu, vel jurati usque ad summam debiti creditoris.
P. Carpentier, 1766.
Acta notarii Senens. MSS. ad ann. 1285. ex Cod. reg. 4725. fol. 71. r° :
Confiteor habuisse... quinquaginta starios frumenti,... quod bladum seminavi in tuo Poderi quod habes.