« »
 
[]« Poestaldus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 390a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/POESTALDUS
POESTALDUS, Supremus magistratus, vel advocatus. Chron. Corn. Zantfliet ad ann. 1400. apud Marten. tom. 5. Ampliss. Collect. col. 357 :
Terram ejusdem nobilis ingressi sunt cum peditibus numerosis, cum suo signifero Sandero de Rosmelli, quem Warnerus de Sclaida, pro tunc abbas ecclesiæ stabulensis, in Poestaldum patriæ substituerat vice sua.
Vide infra Potestas.