« »
 
[]« Poigneia » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 391c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/POIGNEIA
POIGNEIA, Quantum pugno continetur, a Gallico Poignée, alias Poignie et Poingnie. Charta Guill. episc. Laudun. ann. 1266. in Reg. B. Chartoph. reg. ch. 16 :
Cum discordia esset inter nos ex una parte, et majorem et juratos Laudunenses ex altera, super Poigneiis et joloneiis, quas nos diebus Sabbatis Lauduni in foro et extra, per servientem nostrum capere volebamus, de porris et caulibus et oignonnis et nucibus et aliquibus rebus aliis venalibus, quæ ad vendendum aportabantur : dictis majore et juratis dicentibus e contra, quod dictas Poigneias et joloneias non poteramus capere nec facere capi, etc. Puigneia,
ibid. Lit. remiss. ann. 1421. in Reg. 171. ch. 405 :
Icellui varlet en baillant à son maistre laditte tieule quatre et quatre, que l'en appelle Poingnies, etc.
Aliæ ann. 1457. in Reg. 189. ch. 162 :
Iceulx Gontault et Pomaret prindrent noise ensemble, tant pour raison d'une Poignie de blé, de laquelle ledit Pomaret disoit que Domenche du Castellar l'avoit mesconté. Pougnieul,
eodem sensu, in aliis ann. 1408. ex Reg. 162. ch. 356 :
Un Pougnieul de farine bultée.
Hinc Poignal dicebant quod manu contineri potest. Lit. remiss. ann. 1367. in Reg. 152. ch. 61 :
Quant icellui Breton se senti ainsi frappé, se baissa à terre et print deux pierres Poignaux, etc.
Vide infra Pugnata 1.