POLESINUS, Policinus, Pollicinus, Pullicinus, Mons, collis, locus editior ; unde Insula ita nuncupatur, quia aquis supereminet. Charta ann. 894. apud Murator. tom. 2. Antiq. Ital. med. ævi col. 164 :

Unam ex ipsis est sita in insula, quæ dicitur Barco ;... cui cohæret ex una parte Polisino, et ex aliis tribus partibus fluvius Padi.

Diplom. Ludov. III. reg. ann. 900. ibid. col. 169 :

Cum aliis insulis, quæ vulgo Pullicini vocantur.

Sent. ann. 1198. ibid. col. 85 :

Quod nemo debebat in Pollicinis venari vel aucupari.

Stat. Ferrar. ann. 1288. ibid. col. 169 :

Et dabo operam, ut aggeres et ripæ Padi efficiantur et manuteneantur. Et quod Policini divisi aggerentur.

Charta ann. 924. ibid. tom. 6. col. 50 :

Cum omnibus insulis et Pollicinis in Padum existentibus, seu et molendinis, etc.

Alia ann. 1141. ibid. tom. 5. col. 228 :

Similiter do vobis totum Policinum, ante prædictam ecclesiam S. Georgii positum, præter vineam meam domnicatam.

Diplom. Frider. III. imper. ann. 1451. tom. 3. Cod. Ital. diplom. col. 1815 :

Cum aquis et fluminibus publicis vel privatis, rivis, rugeriis, arastariis (f. pro avastariis) Polesinis, molendinis, piscariis, etc.

Vide supra Polerium.