POLYCHRONIA, Salutatio cum genufiexione, ex Byzantinorum more, qui in acclamationibus publicis Imperatoribus aut Patriarchis, πολλὰ ἔτη, et πολυχρόνιον acclamabant, de quo quædam observavimus ad Alexiadem pag. 251. et in Dissert. de Nummis Imperatorum Constantinopolitarum. Odo de Diogilo lib. 3 :

Polychronias eorum suscipit, sed vilipendit : sic enim vocantur reverentiæ, quas non solum Regibus, sed etiam quibuslibet suis majoribus exhibent, caput et corpus submissius inclinantes, vel fixis in terram genibus, vel etiam sese toto corpore prosternentes.

Vide Gloss. med. Græcit. in Πολυχρόνιον, col. 1199.