« »
 
[]« 1 pomerium » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 401a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/POMERIUM1
1. POMERIUM. Willelm. Brito in Vocab. :
Pomarium est ubi poma ponuntur. Pomerium ubi poma nascuntur.
Lieu où croissent pomiers, in Gloss. Lat. Gall. Sangerm. MSS. Horticellus in quo sunt arbores pomorum, in Charta ann. 1197. apud Ughellum tom. 7. pag. 1272. Glossæ S. Benedicti cap. de Agricultura : Pomarium, παράδεισος. Glossæ aliæ : Pomarium, ὀπωράριον, παράδεισον. Will. Tyrius lib. 10. cap. 26 :
Cæsis in circuitu Pomeriis, interemptis ex civibus nonnullis, etc.
Jacobus de Vitriaco in Hist. Hierosol. de Cairo urbe Ægypti :
Circa hanc civitatem sunt optima Pomeria, et viridaria multa.
Donationes Salisburg. cap. 13 :
Tradiderunt casam et curtum, et vineam unam cum Pomerio, et alio parvo territorio super lacum.
Adde Traditiones Fuldenses lib. 2. Trad. 37. 99. pag. 508. 528. Miræum in Cod. donation. piar. cap. 94. Chartam ann. 758. apud Meichelbeckum tom. 1. Hist. Frising. pag. 59. etc.
Pomeraneum, Idem videtur in Monastico Anglic. tom. 2. pag. 129 :
Concedo etiam eas duas partes decimarum totius feni mei, et Pomeranei, et totius pannagii mei, etc.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Pometum, Eadem notione. Gloss. Lat. Græc. : Pometum, παράδεισος. Charta ann. 976. in Addit. ad Chron. Casaur. apud Murator. tom. 2. part. 2. col. 967 :
Et in Fundiliano terram modiorum xii. cum vinea, et pomis et arboribus suis, quam et in Pometo ad S. Silvestrum, etc.
Utuntur præterea Palladius de Re rust. tit. 36. et Tertull. de Pallio cap. 2.