![[]](http://media.enc.sorbonne.fr/ducange/jpg/P/402a.jpg)
« 2 pompa » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 402a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/POMPA22. POMPA. Pompe Aniciensibus dicitur panis triticeus, seu placentæ species, quæ a
patrinis et matrinis quotannis in vigilia Nativitatis Christi dari ![[]](img/image.png)
solent
iis, quos e sacro fonte levaverunt, donec adoleverint. Hinc fortean sumta vocis origo,
quod tunc filioli a susceptoribus admonerentur de solemni illa abrenuntiatione
pompis Satanæ, quam eorum nomine dixerant. In quibusdam Arverniæ locis
Columba nuncupatur, a forma placentæ, ni fallor.
![[]](http://media.enc.sorbonne.fr/ducange/jpg/P/402b.jpg)
solent
iis, quos e sacro fonte levaverunt, donec adoleverint. Hinc fortean sumta vocis origo,
quod tunc filioli a susceptoribus admonerentur de solemni illa abrenuntiatione
pompis Satanæ, quam eorum nomine dixerant. In quibusdam Arverniæ locis
Columba nuncupatur, a forma placentæ, ni fallor.
