« Pompeta » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 402b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/POMPETA
POMPETA, Amplum et redundans vestis ornamentum, quod levi flatu intumescit atque huc et
illuc impellitur. Concil. Senonense ann. 1485. cap. 6 :
Volentes novitatibus scandalosis et deformitatibus monstruosis in Pompetis et plicaturis tunicarum... providere, etc.
P. , 1766.
◊ Nostris Pompete.
Lit. remiss. ann. 1472. in Reg. 195. Chartoph. reg. ch. 750 : Icellui Rogneret d'icelle pierre frappa Jehan Guillemet sur la Pompete de son pourpoint.Vide supra Pompa 1.