1. PONDERARE. Olim, quod et etiamnum in Belgio obtinet, in more fuit, ut ægros pueros ad Sanctorum feretra vel sepulchra appenderent, et pondus tritico, panibus, aliave re, quam offerre Deo aut Sanctis volebant, exæquarent, addita summa aliqua auri argentive. Vita S. Erminoldi Abb. lib. 2. num. 3 :

Dominus sancto suo quasi privilegium speciale concessit, quod pueri ægrotantes, ad ejus, ut fieri solet, Ponderati sepulchrum, continuo ejus meritis convalescunt.

Num. 4 :

Cum marca argenti se Ponderans.

Num. 9 :

Ad sepulchrum Sancti nummo se Ponderavit.

Occurrit ibi pluries num. 16. 19. 38. 39. 40. 41. et in Miracul. S. Ludgeri Episcopi Mimigard. num. 41. De eo etiam more Wolphardus Presb. lib. 3. de Mirac. S. Walburgis num. 4. ubi librare vocem, pro ponderare, usurpat. Metellus in Quirinalibus :

Jura tamen tenet hæc specialia,

Quod puerilia corpora morbida,

Si fuerint ibi cum prece sedula

Pensa solo, sequitur reparatio.

Idem recitat miraculum aliud de quodam, qui panibus et caseolis ibi se pensans, hos postea distribuebat egenis. Vide Henricum Rebdorffensem ann. 1361. De oblationibus ceræ ad corporis pondus agit etiam non semel Anonymus de Mirac. S. Thomæ Cantuar. editus a Stapletono cap. 23. 37. 63.