« »
 
[]« Popiller » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 410b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/POPILLER
POPILLER, f. Populus arbor, Gall. Peuplier, Angl. Poplar. Charta Henrici V. Reg. Angl. ann. 1413. apud Rymer. [] tom. 9. pag. 543 :
Una cum sufficiente staffura de maeremio, salice, Popiller, carbonibus maritimis et salicis et de ferro.