« »
 
[]« Popinarius » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 410c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/POPINARIUS
POPINARIUS, Qui popinæ præest. Firmicus lib. 4. cap. 15 :
Faciet (constellatio hæc) hospites, Popinarios, tabernarios, myropolas.
Lampridius in Alexand. Severo cap. 49 :
Cum Christiani quemdam locum, qui publicus fuerat, occupassent, contra Popinarii dicerent, sibi eum deberi : rescripsit melius esse, ut quomodocumque illic Deus colatur, quam Popinariis dedatur.
Ubi lupinarios quidam legunt. Popinarius, Cuisinier, in Gloss. Lat. Gall. Sangerm. Gloss. Græc. Lat. : Θύτης, Popinarius.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Popinio, Eadem notione. Gloss. Lat. Græc. : Popiniones, ἄσωτοι. Leg. popinones, ut jam monuit Martinius in Lexico.