PORCUS, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Porcus singularis » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 415a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PORCUS1

PORCUS Singularis, Aper, nostris Sanglier. Porcus silvaticus, in Præcepto Caroli M. ann. 814. tom. 1. Capit. col. 419. Porcus silvester, in Charta Stephani Comit. Blesens. ex Tabular. Major. Monast. Vide Singularis.

P. Carpentier, 1766.

◊ Porc sengler, in Ch. ann. 1343. ex Chartul. S. Vinc. Laudun. Porcus, nude, in Charta Rob. de Poissiaco ann. 1226. ex Reg. 31. Chartoph. reg. fol. 96. col. 1 :

Quitavi... Ludovico regi Francorum illustri chaciam, quam tenebam in foresta Cruiæ... ad magnam bestiam, videlicet cervum, bicham, Porcum, etc.

Porci Suales, Masculi sues. Polyptychus S. Remigii Remensis :

Summa Porcorum Sualium 25. bevralium 144.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Dare Porcos in bosco dicebatur qui alteri facultatem dabat pascendi porcos in silva. Charta ann. 1236. apud Kennett. Antiq. Ambrosd. pag. 220 :

Ego Ricardus le Bigod de Merston dedi canonicis de Nuttele 40. Porcos in bosco meo.

Porcorum Consuetudo, in Charta Guidonis Comitis Pontivi, apud Hariulfum lib. 4. cap. 22. extremo. Vide Porcilatio.