« 2 postura » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 435c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/POSTURA2
2. POSTURA, vox Italica, Societas, congregatio ; sæpius in malam partem accipitur, ut volunt
Cruscani. Instr. ann. 1311. apud Murator. tom. 4. Antiq. Ital. med. ævi col. 619 :
Ordinaverunt eorum et cujuslibet eorum syndicum, procuratorem... ad inhiendam, contrahendam, ordinandam, firmandam et faciendam societatem, unionem, et juram sive Posturam cum quocumque seu quibuscumque.Eadem rursus leguntur ibid. col. 621. Stat. ant. Florent. lib. 3. cap. 61. ex Cod. reg. 4621 :
Quicumque præsumpserit in civitate, comitatu vel districtu Florentiæ... facere aliquam invitatam seu congregationem gentium, conventiculam, conspirationem vel Posturam pro violatione vel subversione pacifici status populi, etc.