« »
 
[]« 1 prædare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 455c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PRAEDARE1
1. PRÆDARE, pro Prædari, in Vitis Patrum Emerit. inter Concil. Hispan. tom. 2. pag. 652 :
Res sanctæ Ecclesiæ et tuas quas hostilis prædo Nepopis Prædavit.