« »
 
[]« Prædestire » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 456a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PRAEDESTIRE
PRÆDESTIRE, f. pro Prædestinare, Concedere. Vide Destinare 3. Charta Henr. I. imper. ann. 929. inter Probat. tom. 2. Annal. Præmonst. col. 382 :
Prædicta loca ei concedenda tradidimus, ut secura potestate, cum omni quæstu eisdem locis invento, temporibus suis feliciter perfruatur,... cum omni suppellectili, cum æquariciis ibidem inventis, potestati illius possidenda perpetualiter Prædestimus.