PRÆRIPIUM, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Præripium » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 466c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PRAERIPIUM

PRÆRIPIUM, Ripa altior. Petrus Damianus lib. 6. Epist. 5 :

Per tot nivalium Alpium nivosa Præripia.

Vita S. Probatii Presb. num. 9 :

Dum alvei Præripia Sequanici innumerabilibus, occuparentur adventantium vestigiis.

Odo Abbas Glannafol. in Hist. Translationis S. Mauri in præfat. 1 :

Odo Abbas Monasterii, quod in Præripio ripæ Ligeris fluminis situm Glannafolium ex antiquo appellatur.

Quidam codd. habent præcipitio. Leges Henrici I. Regis Angl. cap. 88 :

Si quis alium fugiens.... Præripio vel aliquo moriatur.

Forte præcipio, nisi quis malit præcipitio, ut habent quidam codices. Occurrit præterea apud Wandelbertum in Miraculis S. Goaris cap. 12. 15. 33.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Prerippium, Eadem notione, in Fragmentis de reb. gestis Clodovæi II. apud Duchesn. tom. 1. pag. 661 :

Rex dedit ad illam novellæ plantationis ecclesiam fiscum regium nomine Brictonicum in Prerippio Maternæ situm.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Præripium, Locus ripæ vicinus, margo fluvii. Bullar. Fontanell. fol. 33 :

Largior decimam partis quæ me contigit ex... pisce qui accipitur in omni Præripio S. Marculfi.

Ea notione occurrit apud Apuleium in Apolog. :

Cum egressus (crocodilus) in Præripia fluminis, etc.