« »
 
[]« Præscitus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 467a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PRAESCITUS
PRÆSCITUS, Reprobus, damnandus. Acta ad Conc. Basil. apud Marten. tom. 8. Ampl. Collect. col. 480 :
Ad primam, Papa dat indulgentias multis qui sunt Præsciti, et hoc papa dubitare habet talibus quod Deus non dat, etc..... Præsciti autem, etsi sint in caritate, secundum præsentem justitiam, saltem aliqui, non tamen decedunt in caritate, etc.