« »
 
[]« 1 præsentaliter » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 467c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PRAESENTALITER1
1. PRÆSENTALITER, In præsens, modo, Gall. Présentement. Acta Episcoporum Cenomanensium pag. 248 :
Præsentaliter quoque gloriosus Rex Carolus ad jam dictam Ecclesiam reddidit monasterium sancti Vincentii, etc.
Et pag. 253 :
Et cœpit interrogare, quid ei Præsentaliter reddere posset de prædicta terra, etc.
Adde pag. 260. Vitam Aldrici pag. 104. 105. 156. 172. 177. et Capit. Caroli C. tit. 21. cap. 3. Vide Præsentialis.