« »
 
[]« 3 præsentaliter » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 468a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PRAESENTALITER3
3. PRÆSENTALITER, ut infra Præsentialiter, coram. Judicium ann. 821. inter Probat. tom. 1. novæ Hist. Occitan. col. 56 :
Quia nos subranominati testes, et bene in veritate novis cognitum est, et Præsentaliter fuimus ad ipsa ora.