« »
 
[]« Præsulatus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 473c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PRAESULATUS
PRÆSULATUS, Dignitas vel jurisdictio Præsulis, Episcopi scilicet vel Abbatis. Charta ann. 1038. ex Schedis Præs. de Mazaugues :
Ego Hugo vocitatus in sancta Sede Dignensi officio Præsulatus gratia Dei sublimatus, etc. Præsulatus abbatiæ S. Salvatoris,
in Tabul. Rothon. id est, jurisdictio quasi episcopalis, ut loquuntur.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Præsulatus, Titulus honorarius Episcoporum. Charta ann. circ. 1214. ex Tabul. Narbon. :
Credimus non latere Præsulatus vestri celsitudinem, quod, etc.
Charta qua Guillelmus Episc. Biterr. Narbon. Archiepiscopo promittit obedientiam et reverentiam ann. 1349. inter Instrum. tom. 6. Gall. Christ. novæ edit. col. 164 :
Præsulatus vestri et Ecclesiæ Narbonensis adjutor ero, salvo ordine meo ad defendendum et ad retinendum.