« »
 
[]« 2 prævidere » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 476a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PRAEVIDERE2
2. PRÆVIDERE, Servare, custodire, defendere. Gall. Garder. Tabular. S. Audomari :
Vuilbertus habet bunar. xii. solvit solidos ii. et Prævidet silvam.
Codex MS. Irminonis Abb. Sangerm. fol. 61 :
Debet solvere quartam partem de integro manso, sed pro ipso debito Prævidet porcos.
Charta ann. 1027. inter Instr. tom. 6. Gall. Christ. novæ edit. col. 173 :
Rostagnus et unus de filiis suis, aut unus de posteris suis, cujus Galazanicus erit hereditas, teneant ad Prævidendum sive defendendum pro remedium animæ suæ, etc.
[]