PRESBYTERATUS 1, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« 1 presbyteratus » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 489b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PRESBYTERATUS1

1. PRESBYTERATUS, Titulus presbyteralis. Concilium Vernense ann. 755. can. 21 :

Ut illos Presbyteratus, qui ad illum Episcopatum legibus obtingunt, ille Episcopus ipsos debeat habere, sicut in alia Synodo perdonavit domnus Rex.

Charta Innocentii II. PP. ann. 1136. tom. 2. Hist. Eccl. Meld. pag. 32 :

Presbyteratum ejusdem ecclesiæ cum omnibus quæ ad presbyteratum pertinent.

Statuta Milonis Episc. Aurelian. ann. 1314. apud Marten. tom. 7. Ampl. Collect. col. 1286 :

Statuimus ut quotiens aliquis rector in aliqua ecclesia de novo fuerit institutus, faciat triplex inventarium super bonis dicti Presbyteratus, etc.

Statutum MS. Eccl. Lugdun. :

Sicut in Charta quæ vocatur poletum continetur ; ubi describuntur omnes Presbyteratus ecclesiæ, quæ debent ceram Ecclesiæ Lugduni.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Presbyteratus, Ædes seu domus Presbyteri parochialis, Presbytere. Index MS. Benefic. Eccl. Constant. fol. 11 :

Rector habet Presbyteratum continentem quinque virgatas terræ.