« Privignari » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 510b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PRIVIGNARIPRIVIGNARI, More privignæ agere. Carmen de Ottonis IV. Imper. destitutione apud
Leibnit. tom. 2. Scriptor. Brunsvic. pag. 530.
Roma tace, quid enim prolixa locutio prodest ?Quid tot verborum prosunt dispendia ? dum tuSic Privignaris, dum mendax filia patriInnocuo crimen audes imponere falsum.

